შაირობა: მაია დიაკონიძე, ელიზბარ გაბუნია

 

შაირობა

 

აირია რამსები,

კაცი კაცს სულ აღარ ჰგავს,

 

ქალს ლექსს უნდა უძღვნიდეს,

უძღვნის ვიღაც მამაკაცს.

 

ელიზბარ გაბუნია:

 

მართლაც, სწორი ხარ, მაია,

მაგრამ ნუ ბრაზობ, დაია,

ეს ლექსი შენ მოგიძღვენი,

რაც გამოვიდა აია!

 

მაია დიაკონიძე:

 

არა მგონია, ძმობილო,

 მაგაზე მეტი ვერ შეძლო,

სათქმელი კიდევ ბევრია,

ველოდი შენგან მე მეტსო.

 

ელიზბარ გაბუნია:

 

სიყვარულზე ლექსის წერა გიყვარს,

ხარ სიკეთის და სიცოცხლის ფერის;

ვინც თაყვანს გცემს, ყველა. ვინც, ტაშს გიკრავს,

შენს სიმღერებს. სიყვარულით მღერის.

 

მაია დიაკონიძე:

 

მეამა ეს შენი ლექსი,

ვიცი, დენდი ხარ ნამდვილი,

კეთილშობილი, ვაჟკაცი,

მიიღე ჩემგან მანდილი.