წუხელ ღამით სიზმრად ვნახე, ელვარებდა მისი სახე,
ღმერთო, ასე გავიფიქრე, გულს რა ვუყო, ასე თავხედს,
ის ცაშია, მე კი დაბლა, თუ დამიგო ეშმამ მახე,
სურვილები საოცარი უგნურებას ჩემსას ამხელს.
განა კაცს კი შეუძლია, მზეს შეხედოს, არ დაიწვას,
განა ნათელს ყველას არ ჰფენს, ყოველ დღე და ყოველ დილას,
მაშ შენ ვინ ხარ, ვუთხარ ჩემს გულს, რომ მარტო შენ შეგიყვაროს,
ვუცქერ ასე ლამაზს, დიადს და ამითაც გული ხარობს.
No comments:
Post a Comment