ეს
ჩემი ლექსი, პოეზიის ცეცხლით ვნებული,
გასხივებულა შენს ლურჯ თვალთა ლაღი პრიზმებთ,
შოგ
ვიხატები, ჩემთან მოდის მათი სხივები,
ვით
ყვითელ მარცვლებს ზედ მაყრიან საყდრის ჩიტები.
ავილეწები,
შენთა ხელთა ნაზი შეხებით,
ტრფიალებით
და გრძნობის ხილით ივსება თასი,
შენ
ერთმა იცი სიყვარულის არსი და ფასი,
მეც
მასწვალე და იქნებ მეც მის დიდებას ჩავწვდე.
No comments:
Post a Comment