მე დავეძებდი მუდმივად ახალს,
ამ სილამაზეს ტურფა მთა-ველის,
ოჰ, ჩემი სული მუდამ ინახავს.
ინახავს ზღვისპირს, ბათუმს ქათქათას,
პალიასტომის ულურჯეს სანახს,
და მზეს გარეჯის, იმ მზეს თაკარას,
გულის სევდა და დუმილი ახლავს.
ხახულის ხატის მბრწყინავ მინანქარს,
საიდუმლოთა ფერი რომ დაჰკრავს,
დრო-ჟამმა სადღაც შორს რომ მიჰკარგა,
ფასს არასოდეს რომ არა ჰკარგავს.
მე დავეძებდი მხოლოდ შინაგანს,
მე დავეძებდი რაღაცა ახალს,
ამ სილამაზეს ჩემი მთა-ველის,
ეს ჩემი სული მუდამ ინახავს.
No comments:
Post a Comment