და შეექმნებათ ჩიტებს სალმობა,
გაიბრწყინებენ წყალზედ იანი,
სწორედ მაშინ ვგრძნობ ჩემს უძალობას.
ვერ მოგეფერე ჩემო მამულო,
ვერ შეგიდექი ჭიგოდ ვაზის ხეს,
და გულში სევდად შემოპარულო,
მხოლოდღა ახლა ზარებს ვარისხებ.
რომ სიყვარული დაგისტურო,
გადავდიოდე სხვებთან ალავერდს,
ჩემო ციცქავ და ალადასტურო,
მინდა გმსახურო კუბოს კარამდე!
No comments:
Post a Comment