მზე დასდგომია ვარდნარის ბაღებს,
თაკარა სიცხე დულში იწვევს,
თითქოს დაუგეს სიყვარულს მახე,
ვარდიც და კაციც ჩრდილისკენ იწევს.
ვერცხლისფერს უკვე ვერ იტევს თმები,
გული კი მაინც სალაღოდ იწვევს
და კაცისა თუ მზის თვალთა მზერა,
ქალს მისდომია იმ ჩრდილშიც ისევ.
No comments:
Post a Comment