რაში გჭირდება, სამკაული, ზიზილ-პიპილო,
თუ შენი გული სიყვარულის ჭაა უძირო,
და მეც მაგემე, გამასინჯე ორიოდ წვეთი,
შენთან ვარ თითქოს, მაინც შენი წყურვილით ვკვდები.
No comments:
Post a Comment