ღრუბელ-ღრუბელ გდიე, როგორც ბავშვმა,
მოგეკიდე, როგორც დედის კალთას,
მინდოდა რომ შენ გეშველა ჩემთვის,
წაგეყვანე საუფლოში ღმერთის,
მაგრამ შენ ვერ შეელიე ზეცას,
ცისარტყელად დარჩი გამად ფერთა,
მე მიმნდობი ისევ ქვემოთ დავრჩი,
ახლა მივხვდი, რომ აღარ ვარ ბავშვი.
No comments:
Post a Comment