შენ, ქარიშხალო, დაივანე თურმე ჩემს სულში,
ომგადახდილი მეომრების ჩამიდგი ჟინი,
ვერ წავუვედი მე ვერსაით ამ წვას და ვნებას,
მეგონა უკვე დამთავრდაო, ის კი არ მიდის.
ამომეტვიფრა უკვე გულში ნაპრალ-ღარები,
უამათოდაც იყო გული განაწანმები,
ნუთუ არ წახვალ, სიყვარულის დარდო და სევდავ,
თუ არ დაყვები ჩემს სურვილს და უფლისა ნებას,
ამოვიგლიჯავ ამ წყეულ გულს, უგულოდ ვივლი...
მაია დიაკონიძე
ელგუჯა ციგროშვილი
ქ~ნო მაია !
ღმერთს მადლობა შესწირეთ , რომ მგრძნობიარე გული გაქვთ .
ვაჟა წერს ,, ბახტრიონში " :
,, მკვდარია უგრძნობი კაცი ,
უსაზარლესი მკვდარზედა ...
საზარელია დადგომა
უგრძნობელობის გზაზედა "~ო !
დალოცვილო , ეგ მგრძნობიარე და კეთილი გული რომ ამოიგლიჯოთ , თქვენც იმ უგულო , უგრძნობ და გულგრილთა სიას მიემატებით !
ეგ გული დაიტოვეთ და გაუფრთხილდით .
კეთილი გული , სიყვარულის ნავსაყუდარია . სიყვარული კი , როგორც იოანე მახარებელი გვასწავლის , ~ ,, თავად ღმერთია და ვინც უსიყვარულოდ რჩება , უღმერთოდაც რჩება და პირიქით , ~ უღმერთოებს არა აქვთ სიყვარული !"
No comments:
Post a Comment