სალაღობო:
ამ ღამემაც უშენოდ გაიარა,
მხოლოდ მთვარემ ამომივსო სარკმელი,
სად ხარ ჩემო, ერთადერთო, იალა,
დილამ ატმის გამოფინა სარტყელი.
სულ შენ გელი, ვეღარ ვუძლებ ცდუნებას,
კიდევ ასჯერ დაიყივლებს მამალი,
თქვი, რომ მოხვალ, ნუ მიფუჭებ გუნებას,
ცხოვრებაა ძალზე სწრაფმიმავალი.
No comments:
Post a Comment