ვინ
რა იცის, შენ ხარ ჩემი ვნების კალო,
გასალეწი
ხორბალიც და თავთავიც,
მზედ
ანათებ ამ ველ-მინდვრებს, ოქრო ქალო,
ვერვინ
ვნახე ქვეყნად შენი სადარი.
შენ
ჩემს გულში ამოზრდილი ყვავილი ხარ,
გიყვარვარ
თუ არ გიყვარვარ, არ ვიცი,
იქნებ,
ჩემი ლექსის ბწკარით შემიყვარო,
იქნებ,
გავხდე შენი გულის საფიცი.
ავტ.
უცნობი
No comments:
Post a Comment