Sunday, August 29, 2021

თანა მდევს შიში (სერგეი ესენინს)

მაკვირვებს მუდამ შენი ღიმილი,
ბავშვური, წრფელი, ლაღი მზესავით
და როცა გკოცნი, ასე მგონია,
შენი ტუჩიდან შევსვი ნექტარი.
ასე მგონია, ხელახლა ვიშვი,
ვით აფროდიტა ზღვათა ქაფიდან,
შენი დაკარგვის თანა მდევს შიში,
კაცობრიობის დასაბამიდან.



Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)