სულის კოკორო, სიყვარულის ნაზო ბულბულო,
ამღერდი გულში, აამღერე ჰიმნი ტრფობისა,
ამ ალუბლებმა და ატმებმაც სხივი მოისხა,
ჭრელი ხალიჩა გაიშალა ბარად მოლისა.
ჰე, მთებო დიდნო, ბუმბერაზნო, ფიქრსევდიანნო,
ნუთუ თქვენამდე არ მოვიდა ჰანგი ტრფობისა,
მე ხომ მზადა ვარ, დედამიწა ავაზრიალო,
დავიმსახურო თქვენული სიტყვა ნდობისა.
No comments:
Post a Comment