ტალღა და ნაპირი
მე - ბობოქარი, მჩქეფარე ტალღა,
შენ კი ნაპირი წყნარი და მშვიდი,
გიყურებ და თმებს დალალად ვიშლი,
ერთხელაც, ვიცი, შენამდე მოვალ,
შენს გაშლილ მკერდზე თავს დავდებ მორცხვად,
შემოგხვევ მკლავებს სულმტკივან მოცარტს
და ვნების შარბათს სიამით მოვსვამ...
გავხდები ნაზი, აღსავსე ფიქრით,
ზღვას აღარ ვუცქერ გიჟსა და მბორგავს
და თუ წამიღო კვლავ გახელებით,
მე უსათუოდ უკანვე მოვალ.
მაია დიაკონიძე
5. 08. 2021წელი
No comments:
Post a Comment