ამ ღამით ხელი კვლავ შევახე თეთრ რძისფერ ნისლებს,
თავსაფრებივით თავზე, მხრებზე მოგიხვევიათ,
ჩემო ნაღდებო, გული მაინც თქვენკენ რომ მიწევს,
ძახილი მესმის - მაჯისცემა შორი ხევიდან.
აჰა, მოვედი, მიბუბუნეთ, ჩემო კარგებო,
ავს და ბოროტ გზას ამარიდეთ, როგორც აქამდე,
ცოდვით ცხოვრება, მეუბნებით, შენს სულს ავნებსო,
მიმიღეთ თქვენთან, სისპეტაკით თოვლის ამავსეთ.
No comments:
Post a Comment