შენა ხარ ჩემი ანი და ჰოე,
და ასვეტილი მზისკენ ტაძარი,
ეს არის უცებ, რაც მომაგონე,
რაც ჩემი გულის ძირში დავძარი.
არ მითენდება უშენოდ არც დღე,
უშენოს მწყალობს მელანქოლია,
და ის ფიქრები, შენ ერთს რომ განდე,
ჩემს მაჯისცემას გამოყოლია.
No comments:
Post a Comment