ამ დღეებში მეგობრებთან საუბრებში ლეილისა და მაჯნუნის ტრაგიკული სიყვარულის ისტორია გავიხსენეთ. ალბათ, გახსოვთ: ,,ლეილი და მაჯნუნი" - ნიზამ განჯევის პოემა, რომლის მიხედვით ფილმიც იქნა გადაღებული, სპექტაკლიც დაიდგა, ბალეტიც, მრავალი მუსიკალური და მხატვრული ნაწარმოები შეიქმნა. ითარგმნა მრავალ ენაზე. საინტერესოა, რომ ლეილი არაფრით არ იყო გამორჩეული, მაგრამ მაჯნუნს უზომოდ უყვარდა და როდესაც მას ჩადრი ახადეს და ერთი ჩვეულებრივი ქალი დაინახეს, გაკვირდნენ. მაშინ ლეილმა უპასუხა, რომ მოგეწონოთ, მაშინ მაჯნუნის თვალებით უნდა შემომხედოთო. ეს ამბავი გამახსენდა და ღამით ეს ლექსიც ჩავწერე, თუ მოგეწონებათ:
როცა სიკვდილშიც ეძებ რაღაცას!
როცა სიკვდილშიც ეძებ რაღაცას
და მოშხამული სითხით ივსები,
ძილს თუ მიეცი თავი საღათას,
რა გაგიკვირდეს გულში ისრები.
თუ კი გააქრე შენში მაჯნუნი,
შენი ლეილი ვერ დამინახე,
ნიშნობის შემხსენ მე სამაჯური,
შენი ვით გავხდე მე მეინახე.
თუ კი შენც გძლიეს, როგორც კართაგენს,
დროის დინების დიდ ომს დანებდი,
მაშ სიყვარულის რად თხზავ არაკებს,
ანდა იმედებს რაღად მაძლვდი?!
სიოს რომ მოაქვს ნაზი ჩურჩული,
იქნება შენი ტკბილი ხმა არის,
ისევ გიხილო ჩემი მაჯნუნი,
კვლავ გავიგონო დილის საარი..
მაია დიაკონიძე
5.09.2023 წელი
No comments:
Post a Comment