ბავშვობას შევხვდი და...
ბავშვობას შევხვდი და ბევრიც ვიღიღინეთ,
ვერაფრით გავუშვი ხელი,
დავწყვიტეთ ყაყაჩოც, გვირილაც, ღიღილოც,
ეჰ, რა სჯობს, ცოდვას გამხელილს.
პეპლებსაც ვდიეთ და ფოთლებიც ავკინძეთ,
მზესაც გავუსწორეთ თვალი,
მამა რომ აგებდა, იმ სახლის საძირკველს,
შთავბერეთ სიცოცხლის ძალი..
არა გვწყინდებოდა კენჭებზე სირბილი,
მდინარის ნაპირას ყოფნა,
და სადღა გამქრალა იმედის ის სხივი,
ბავშვებს რომ თვალებში გვქონდა.
შევხვდი და ცრემლიანს მე თვითონ დავცილდი,
თუმცა დავიტოვე გულში,
ახლა ის ბავშვობა დიდ გზაზე მაცილებს,
სადღაა, რაც იყო გუშინ?!
მაია დიაკონიძე
31.08. 2023 წელი
Saturday, September 2, 2023
ბავშვობას შევხვდი და...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment