ფიფქის გვირგვინი მეხურა თავზე,
ყინვის პრინცესა როდესაც მერქვა,
რა იქნებოდა იმ დღეს ან ხვალ - ზეგ,
ფიქრს არ ვუშვებდი ჩემს გულში მეტად.
გადნა ყინული, გამითბა გულიც,
ვერ ვეგუები მტრად მოსულ ზამთარს,
ფიფქად დარჩენის იმ ბავშვურ სურვილს,
ისევ ფიფქების თაიგულს ვატან..
No comments:
Post a Comment