აჭედილია კარები, ჩამოგდებული ნალით,
გელიან ნასახლარები გაცივებული ტანით,
შენც ნუ უგანებ, ქართველო, ისმინე მათი თხოვნა,
არ გესმის, ყოველ დილაზე შენთან ნიავს რომ მოაქვს.
ნუ მიატოვებ საფლავებს, ნუ განარისხებ ჯვარ-ხატს,
ელოდებოდა მურია შენი შვილისთვის ნამატს,
გუშინღამ ვნახე წიქარა, ბალახს შენს სახლთან ძოვდა,
უკანასკნელი მივეცი, რაც გულში სითბო მქონდა.
No comments:
Post a Comment