სულში ჩამისახლდი, როგორც ადაჟიო,
თუ რამ გაწყენინე, უნდა მაპატიო,
შენ, ჩემი ლირიკის უცნობო ყვავილო,
მიწვევ სალაღობოდ, თავს მიხრი, არტისტობ.
ჩემი სხეულის ხარ ნაზი აგონია,
ნეტავ, შენი თავი მალე მაპოვნინა,
იქნებ, იქ ბრძანდები, სადაც არ მგონია,
სულში ჩამისახლდი თეთრი ბეგონია.
No comments:
Post a Comment