განა არ გყოფნის, რომ მტანჯე და ცოცხლად მაწამე,
არრაა ყოფილა ფარჩები და შეიდიშები,
შენ მე სულიდან ყვავილების ველი მომპარე,
მოღალატეო, ახლა ურცხვად ნუ იღიმები.
No comments:
Post a Comment