გიყვარვარ?! არა?! შემომხედე კარგად თვალებში,
იქ უნდა ვნახო ამ კითხვაზე შენი პასუხი,
ციცინათელა გიკრთის ისევ სხივთა თარეშით,
თუ ჩაიფერფლა სამუდამოდ დრო გარდასული?!.
საღამოს ბინდში შენ ხარ ჩემთვის მანათობელი,
შენ კვალს მოვყვები, შენს მკლავებში უნდა ვიდინო,
მაცოცხლებელი მინდა ვიყო შენთვის ნიავი,
მარადისობის წიაღშიც რომ არ დაიძინო.
და ვისაც აღარ უწერია იყოს მიჯნური,
ნურც იმ სისხლსავსე ვნებიან დროს ნუღარ მისტირის,
იქ დასამარდეს, სადაც მორჩა ის სიყვარული.
No comments:
Post a Comment