სონეტისმაგვარი
როგორ მინდოდა, გეპასუხა წერილით ჩემთვის,
გამოგეგზავნა სიყვარულით თუნდ ერთი სიტყვა,
ჩავიხუტებდი იმ ერთ სიტყვას დაღარულ მკერდში,
გავიშლებოდი გაზაფხულის სევდიან კვირტად.
ამოვიდოდა ჩემს გულშიაც ნაზი ყვავილი,
უკანასკნელი სიყვარულის შიკრიკი, მაცნე
და შემოდგომის მოქარვისფრო ფერუმარილით
უკანასკნელად გავივლიდი. ოცნების გზაზე,
თუ ცხოვრებაში არასოდეს გიოცნებია,
არ დაგივლია ზეცის კიდე უბელო რაშით,
ჩათვალე, იმ შენს სიყვარულსაც არა აქვს აზრი.
მაია დიაკონიძე
23.06. 2021წელი
No comments:
Post a Comment