ვგონებ
რომ ცოტათი შექების ღირსი ვარ,
სულ
აღარ მაკვირვებს სიტყვათა თამაში,
ვიცი
რომ ვარდიც ვარ, ზამბახიც, გვირილაც,
ზეცაში
დავფრინავ ქარივით თამამი
ლურჯ
ღრუბლებს ამაყად ზევიდან დავცქერი,
ხან
ამ ტყის დალი ვარ, ხანაც ვარ ისიდა,
ვიცი,
რომ ლექსებით ზეცამდე ავედი,
იქიდან
გიცქერ და იდუმალ მიზიდავ.
No comments:
Post a Comment