სიყვარულმა, მე არ ვიცი, ასე როგორ გამაგიჟა,
დღე და ღამე შენზე ვფიქრობ, შენ ხარ ჩემი ცაც და მიწა,
ზედ ყვავილნი იშლებიან, კესანები, ნარცისები,
გული, გული აღარაა, არის მთელი ყვავილეთი.
ფრთებსაც მალე გამოვისხამ, იქნებ შენთან გამოვფრინდე,
იქნებ შენი ცქერით დავტკბე, ბალახივით ამოვიდე,
ჩემთვის ღამეც დღედ გადიქცა, მგონი უკვე აღარც მძინავს,
შენს ტუჩებზე დაკონება შემერგება მე ბარძიმად.
No comments:
Post a Comment