პოეტობა, ჩემი აზრით, არ არის მარტო ლექსის გარითმვა და გარიტმვა, ეს პირველ რიგში დიდი სიყვარულია ადამიანების მიმართ, იქ უნდა ჩანდეს ღრმა აზროვნების ფიქრი და კვალი, შორს მიმავალი ზრახვანი და სურვილები, გაჟღენთილი მიმტევებლობით, მოყვასის სიყვარულით, პოეზიამ უნდა აგვამაღლოს და არა დაგვთრგუნოს და მტვრად გვაქციოს. სადაც ზიზღია, შური, ბოროტება, იქ პოეზია არ არის. პოეტობა უდიდესი პასუხიმგებლობაა სხვა ადამიანების მიმართ, ის მოგვიწოდებს კარგისკენ და არა ცუდისკენ, ის ვარსკვლავებთან გვათამაშებს, მზეს და მთვარეს მხრებზე შემოგვისვამს, თუმცა ხანდახან ჯოჯოხეთსაც დაგვათვალიერებინებს, რომ არ დაგვავიწყდეს, ეშმაკიც ჩვენთან ახლოსაა.
No comments:
Post a Comment