საღამოს საათი
(დედის სიყვარული), ლესია უკრაინკა, თარგ. მაია დიაკონიძის
მზე გადავიდა დასალიერში,
მთვარემ შემომცინა ძილის წინა,
თვალანთებულის ცას აქვს იერი,
უბედურებამაც მიიძინა.
გავალ ბაღებში და გავლაღდები,
მნათობს ვუმღერებ მთელი არსებით,
მშვენიერებას ვუმზერ, ვმაღლდები
ზეცასთანა ვარ ახლა აზრებით.
აქ ბაღები, თეთრი სახლებია,
ყურებს მიტკბობს ნაზ ბულბულთა სტვენა,
უკრაინის ღვთიურ სილამაზეს,
ვით სამოთხის, განა აღწერს ენა?
გადაფარა ღამემ თეთრი სახლი,
სადაც ბავშვებს აღარა ჰყავთ დედა,
ვერ ჩერდება გაზაფხულის ქარი,
მშვიდი ფშვინვით იავნანას ყვება.
2022 წელი, მარტი
Вечірня година (коханій мамі)
Уже скотилось із неба сонце,
Заглянув місяць в моє віконце.
Вже засвітились у небі зорі,
Уже заснуло, заснуло й горе.
Вийду в садочок та погуляю,
При місяченьку та й заспіваю.
Як же тут гарно, як же тут тихо,
В таку годину забудеш лихо!
Кругом садочки, біленькі хати,
І соловейка в гаю чувати.
Ой, чи так красно в якій країні,
Як тут, на нашій рідній Волині!
Ніч обгорнула біленькі хати,
Немов маленьких діточок мати,
Вітрець весняний тихенько дише,
Немов діток тих до сну колише.
No comments:
Post a Comment