მე რას მერჩოდი, მურადა!
აქ არც მომსვლელი არა ჩანს,
აღარავინ ხნავს ალოებს,
არვინ უგზავნის ყაბაჩას
ამ სოფლის საპატარძლოებს.
აღარც ზარების ხმა ისმის,
აღარც დალოცვა ხევისბრის,
აღარც ჭახუნი სასმისის.
აღარც ცხენებით შეჯიბრი.
ძაღლო, კაცის ძეს რა მიყავ,
ქცეულხარ სოფლის მცველადა,
შენ ხომ მაშინაც აქ იყავ,
მამა ბალახს რომ ცელავდა.
მაია დიაკონიძე
25.06.2024 წელი
ამირან გოდერძიშვილი
ულამაზესი ლექსი—- ქართველთა გამოსაფხიზლებლად!!!....
No comments:
Post a Comment