თენგო ავსაჯანიშვილს!
ვიცი, არაგვო, როგორ ტირიხარ,
ერთი წვეთი ხარ, ცრემლად ნადენი,
შენ და პოეტი ერთი სისხლის ხართ,
გადაიტანეთ ერთად ამდენი.
ძმადშეფიცულნი ერთად მიდიხართ,
ნეტავ რა ზღვაა თქვენი დამტევი,
არაგვო, შენ ხომ ერთი მითი ხარ,
პოეტის ლექსი, კიდევ - რამდენი.
მაია დიაკონიძე
2.06.2024 წელი
თენგოს!
ბავშვობაში სუყველანი
ვთამაშობდით სახლობანას,
იატაკი გვქონდა მიწის,
ზეცა გვქონდა ჭერად, ბანად.
ვაშენებდით ხან ტოტებით,
ხან ქვიშით და ხანაც მიწით
და ჩვენს სახლში რომ ვიყავით,
სულ არაფერის გვქონდა შიში,
მაგრამ როცა გავიზარდეთ,
ოცნებებიც ჩაინავლა,
ამიტომაც შენი სახლი
ღმერთმა ზევით აიტანა.
მაია დიაკონიძე
2.06.2024 წელი
No comments:
Post a Comment