ქუჩი ვიყავი...
შენ რომ მინდორში მეძებდი,
მინდვრად მოსვლას ვერ ვბედავდი,
გემალებოდი კლდეებში,
კლდესავით შეუხედავი.
ქუჩი ვიყავი, ბალახი,
წვრილ-წვრილი მქონდა ფოთლები,
განა პირიმზე ვიყავი,
სათავე ნაზი ოცნების.
გამშავებოდა ცხვირ-პირი, -
ქარ-ბუქი ზედ მტვერს მაყრიდა,
გამხუნებოდა ღიმილი,
წამოსულს გუდამაყრიდან.
ამ კლდეში შენ არ ამოხვალ,
მოსძებნი სადმე ღიღილოს...
წვიმა როდესაც წამოვა,
იქნებ მეც წავიღიღინო.
ოცნებას არვინ მოუკლავს,
მზის მწველ სხივებში დაგიცდი,
იქნება ჩემთვის მოსულხარ
ქვეყნად, არავინ არ იცის.
No comments:
Post a Comment