ლექსები
Friday, March 29, 2024
გამოვიხმობ ლანდებს (დედას)
უხილავი წარსულიდან
გამოვიხმობ ლანდებს,
დედაჩემის გულის ცეცხლი
აქაც სანთელს ანთებს,
არ გამქრალა ნაღვერდალი,
დღესაც შუქი მოსავს,
და გავყვები იმის ნათელს,
როგორც ფრთალურჯ სოსანს.
მაია დიაკონიძე
25.06.2024.
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment