ღამე თეთრად გათენდება,
ჯვარს დაიწერს სადღაც მერი,
სიყვარულის ჟამი დგება,
ხელში გრჩება არაფერი.
იასამანს არხევს ქარი,
სარკმლიდან ჩანს ცა სხვაფერი,
ნაზად უკრავს სადღაც ქნარი,
ხელში გრჩება არაფერი.
მიიჩქარი დიდი ბავშვი,
მზე დახატო აკვარელით,
ეხებოდი მიწას არც კი,
ხელში შეგრჩა არაფერი.
თუმცა როგორ არაფერი,
უკვდავების ზიარი ხარ,
შენი ლექსი ისე მღერის,
საქართველოს ტრფიალია.
No comments:
Post a Comment