წყალზე იდგა ჩემი ოდა
სუნთქვა მესმის ლაღი მთების,
ამაყობენ სალი კლდენი,
გამოუსხამთ თითქოს ფრთები,
ამ სიტურფეს აღვწერ ენით?!
მდელოები ლამაზობენ,
გვირილები ალმასობენ,
როდის იყო ანდა ოდეს,
შენი მხარე არ ფასობდეს.
წყალზე იდგა ჩემი ოდა,
განა ქვეყნად რამე სჯობდა,
იმ წყალს ჯადო ძალა ჰქონდა,
უკვდავების ხმა მოჰქონდა.
მაია დიაკონიძე
23.03.2024 წელი
No comments:
Post a Comment