Wednesday, February 28, 2024

რა დროა და...

რა დროა და...
რა დროა და... სიყვარულის,
რა დროა და... აღმაფრენის,
შესევია კვირტი ქუჩას,
აღარ რჩება ჟამი თმენის.
აფეთქდება ალუბალი
და თეთრ კაბას დაიმშვენებს,
მე ისეთ კაცს რა ვუთხარი,
გულის მურაზს სხვაგან ეძებს.
ვაზი ტირის ვით მოხუცი,
რომ უყურებს ბადიშს თვისას,
მოგვიმრავლდეს ქორწილები,
ქართველთ მოდგმის, ასულ-ძისა.
რა დროა და... სიყვარულის,
რა დროა და... აღმაფრენის,
შესევია კვირტი ქუჩას,
გულისგულში სატარები.
მაია დიაკონიძე
28.02.2024 წელი

No comments:

Post a Comment