ერთ ცივ წყაროსთან

ერთ ცივ წყაროსთან ბუშმალა იდგა,

გარს ვეხვეოდით ცელქი ბავშვები,

ნეტავ, თუ ასე ენება უფალს, –

ცრუ ოცნებებით ტყუილად დავშვერით.

ზოგს დიდ კოსმოსში სურდა გაფრენა,

ზოგს ექიმობა, ზოგსაც - მწერლობა,

გვეგონა დიდი გვქონდა არენა,

ზოგს არც მზე ერგო და არც დედობა.

ამდენმა ომმა სისხლით შეღება,

ბევრის სახე და ბევრის გზა-კვალი,

აღვმართოთ მათი ხსოვნა ძეგლებად,

ცოცხლებს კი მიეც, ღმერთო, სავალი.