მე ვლოცულობდი!
მე ვლოცულობდი იმ ღამეს შენთვის,
დათარეშობდა ველზე როშაქი,
მალამოდ ედო ჩემს სულს დაკემსილს,
ტრფობის ალმური, გამძლე დროსავით.
თუ კი ამქვეყნად არსებობს რამე,
შევეხმიანოთ ჯერ კიდევ მღვიძართ,
რომ წუთისოფლის ხანმოკლე გზაზე,
ჩვენც გავეფინოთ იისფერ ნისლად.
მაია დიაკონიძე
4.02.2024 წელი
No comments:
Post a Comment