სახუმარო

 სიყვარულის ფომულა ხარ მრავალ ელემენტებით,

თავზე ვერცხლი დაგფენია, მაინც არა ბერდები,

გული კიდევ ბაჯაღლო გაქვს, გულში ვეღარ ეტევი,

მაგის პატრონს გელოდება წინ ღვთიური ედემი.

როცა ბრაზობ, ე მაგ ხმაში კალა გამოგერევა,

რკინა გიძევს ხასიათში, მთის კლდესავით მაგარი,

აალდები გოგირდივით, აბა ვინ მოგერევა,

აფეთქდები, გადაუსწრებ კოსმოსისკენ გაგარინს.

2/1/24 11:20 AM