დახტოდა ერთი ბეკეკა,
სიხარულით და სიანცით,
ხან ყვავმა ჩაუნისკარტა,
ხან გლეხმა კაჰკრა ფიწალი,
ქვეყანა თავის ეგონა,
მზე მისთვის ამოდიოდა,
მაგრამ მიხვდა, რომ ბალახსაც,
ხან ნაგვის სუნი სდიოდა.
No comments:
Post a Comment