იყო ეს ღამე

იყო ეს ღამე

ათასწლეულებს გაატანდა ეგ შენი მზერა,

მიცქერდი სადღაც შორეული შუაღამიდან,

სულ სხვა მამალი ყიოდა და იდგა სხვა  ერა,

იყო ეს ღამე ძილგამკრთალი ამორძალისა.

ცეცხლი ენთო და ნაკვერჩხლები ღვიოდა გულში,

და მე მათბობდა ნაპერწკლები შენს ლამაზ თვალთა,

სულ ყოველივე ფერმკრთალდება და ხდება ფუჭი,

ოქრო და ვერცხლი, ბრჭყვიალება ალმასთა, ლალთა.

თუ კი გიყვარვარ, შენც ოცნების დააბი ცხენი,

ღვინოც დავწუროთ, საწნახელი სავსეა ყურძნით,

მთვარეც ჩააწვება აქვე ახლოს, ტბაში ჩვენ გვერდით,

რომ არ მოგვაკლოს არასოდეს მნათობთა შუქი.