ამ წელიწადებს დააწყდათ წელი
დღეების, წამთა, წუთების თრევით,
მახსოვს როდესაც ვიყავი ბავშვი,
არად მიღირდა ეს წლები მაშინ.
ახლა კი ახლა, მივტირი წუთებს,
გაშლილებს ვარდის კოკრებად ბაღში,
და ერთი აზრი ძლიერ მაწუხებს,
მსურს ვარდს ვხედავდე თვალებით ბავშვის.
No comments:
Post a Comment