მაინც სიცოცხლის წყურვილი მჭირდა

 მაინც სიცოცხლის წყურვილი მჭირდა!

მე არასოდეს არ მქონდა ბედი,

ესე ცხოვრება სულ მუდამ მცდიდა,

მირტყამდა ხშირად ჯოხით და კეტით,

მაინც სიცოცხლის წყურვილი მჭირდა.

ხან მიცხადებდა მატსა და შამათს,

ყაიმი ხშირად ათასად ღირდა,

არ მიფასებდნენ შრომას და ამაგს,'

მაინც სიცოცხლის წყურვილი მჭირდა.

მაგრამ ხანდახან ხომ დგება წამი,

ერთი სიტყვისთვის სიკვდილი გინდა,

და რომ არ მოკვდი, მშვიდდები ამით, -

შენ ხომ სიცოცხლის წყურვილი გჭირდა.

მაია დიაკონიძე

11.06.2023 წელი