როგორც ალბათ ყველა ნიჭი,
და ვის ვუთხრა, ან ვინ მითხრას,
ახლა ჩემი გასაჭირი?!
მხარ-მკლავებმაც მიღალატეს,
ვეღარ ვზიდე დიდი ტვირთი,
ოცნებები დამრჩა მხოლოდ
ვეება, ამ ცაზე დიდი.
და დაბერე ჩემკენ ქარო,
გამოვისხა მერცხლის ფრთები,
ზეცის კარი იყოს ღია,
იქ მელიან წინაპრები.
No comments:
Post a Comment