ჩვენივ წარსული ისევ ჩვენივ ფესვებში ვძებნე,
რაა საფლავი, ღვინის წვეთი თუ არ დაიქცა,
და უპატრონო სასაფლაო მიუკრავს მკერდზე,
ნუთუ აქ ვხედავთ აყვავებულ ქვეყნის საწინდარს.
გაჟღენთილია ცა და მიწა საკმევლის სუნით,
ხატები ტირის, თუ არ გინდა რომ დაინახო?!
როგორ გექნება, შენ, ქართველო, სპეტაკი სული,
თუ არ დალაშქრე შენი ფეხით ყველა ციცაბო.
No comments:
Post a Comment