Friday, August 26, 2022

სატრფიალო, ავტ. ლევან მთავრიშვილი

 შენი თვალების სველი სილურჯე,

გამომყვა, როგორც იასამნის რტო...
მკერდს აფხვიერებს შენი სიჩუმე
და უწვიმარი ხვატი _ აგვისტოს...
შემომატოვე დროის _ კათეტერს,
სიცარიელე მავსებს ლოდინის...
ეს გაფიქრებაც სუნთქვას ადედებს,
რომ შენ აღარსად არ მელოდები.
ლევან მთავრიშვილი
21 აგვისტო, 2022წელი
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)