არ კი ამბობ და ამხელ,
შენი თვალების მინანქარს
ღიმილის სალტე დასდევ.
მომაფრქვევ, როგორც მზის სხივებს,
დამანთებ, როცა მოხვალ,
ცეცხლებ რომ წამომიკიდებ,
წყალიც მაასხი ცოტა.
----------------------------
ათასჯერ გადმოვიხედე
კოშკიდან, ვერ დაგინახე,
მერე მოხვედი და უცებ
ზეცაში გამამიტაცე.
ახლა ღრუბლებში დავფრინავ,
ვეღარ ვეშვები მიწაზე,
ვაჟო, ეგ შენი მადლია,
შენ მამეც გულის სინაზე.
No comments:
Post a Comment