ყოველთვის მახსოვდი (სატრფიალო)

ყოველთვის მახსოვდი, ყოველთვის მიყვარდი,

ცის ანგელოზივით თან მდევდი  მეგზურად,

და ერთხელ მომეცი შენ ჯადო - ნიშანი,

რომ უნდა მენახე მქუხარე ენგურთან.

მდინარის შხუილში შენი ხმა არ მესმა,

ვერც მე გაგაგონე, ვერ გითხარ, რაც მსურდა,

და ჩვენ რას ვიზამდით, ღმერთს ასე ენება,

ეს ჩვენი გრძნობები გაფრინდა ფასკუნჯად.

ერთხელაც ფრთა მოსძვრა და ნაზად შემეხო,

დამწვრობაც მომირჩა და გულის იარაც,

მივხვდი, გაგახსენდი, შენ, ჩემო ვამეხო,

შენთან შესახვედრად ვამზადებ ტიარას.

დედოფლის სამოსით მინდა რომ გეწვიო,

ზღვისფერი ფარჩებით, ასე რომ გხიბლავდა,

რომ შენ თქვა: ,,ასულო, მიწის და ზეცისო,

შენა ხარ ის ქალი, ასე რომ მიყვარდა!"