არ გავიწყდები!
არ გავიწყდები, ასე ვგონებ, თუმც ვეღარ მხედავ,
თავს ვეღარ უყრი დაშლილ სხეულს, - მარტივ მამრავლებს,
იქნებ მატყუებს ჩემი სმენა, ამ გულით ხედვა
და ვით ექიმი, ტყუილად გიწერ სენის ანამნეზს..
რომ შეუპყრიხარ სიყვარულის უსაზღვრო სევდას,
რომ უჩემობა, ვით ეკალი, სულში გაწვალებს
და ლაღ სიზმარშიც სიყვარულის ახსნას ვერ ბედავ,
სულ გეშინია ეს მირაჟი რომ არ განქარდეს.
მე კი მოგელი, დაგახვედრებ ტუჩებს - ალუბლებს,
მშფოთვარე ღამის ქარტეხილებს რა შეედრება,
და ნუ დამტოვებ მთვარესავით მარტოს, ცალუღელს,
მომნატრებია მაგ ხელების ნაზი შეხება.
მაია დიაკონიძე
28.06.2022 წელი
No comments:
Post a Comment