სალაღობო
ხელზე რომ ხელი შემახე,
თვალებით მოგეც დასტური...
ტრფობას ფიალად შევავსებ,
შემსვა ვით ალადასტური.
ველი მოვთიბოთ ვნებების,
მე – ბალახი და შენ – ცელი...
ძნელია დაცვა მცნებების,
ვეცადოთ, თუკი შევძელით.
ნეტავ მაქცია სუროდა,
ყელზე რომ შემოგხვეოდი,
მე ის ვარ, შენ რომ გწყუროდა,
გაჩენიდან რომ მელოდი.
მოგაჭდობ მკლავებს, გრძელ~გრძელებს,
ბულბულს ჩაგისვამ უბეში,
ვაჟო, მკოცნე და მეფერე,
არ მინდა მე სხვა ნუგეში.
მაია დიაკონიძე
16.06.2022წელი
,
No comments:
Post a Comment