მოკლეა ღამე, ყველაფრი მოვასწროთ უნდა,
სიყვარულისა და ვნებების ერთმანეთს ვუთხრათ,
მაგრამ სათქმელი, აღარ რჩება, სხეულის ენა,
ყველაზე კარგად ამბობს იმას, რაც უნდა გვეთქვა.
კვირტები სკდება სათუთ მკერდზე ატმის და ნუშის,
ჩვენ წინ იღვრება კონტურები ღამეულ ტუშის,
მაგრამ თვალები ანათებენ, როგორც სანთლები,
თითქოს ზეციდან დაშვებულან მზე-ჩირაღდნები.
კვლავ შეერევა აკვარელის ფერები ქაღალდს,
ვეღარაფერი შეაჩერებს ამ ვნებას ნაბამს,
და აიწყვეტენ ლაგამს ჩვენი ლურჯა რაშები,
ეიფორიის ბნელ ქაოსში უმალ გავქრებით.
გაიბრწყინებენ ღამის ბნელში ლალი და ქარვა,
მარგალიტები დაეპნევა ზემოდან მარჯანს,
გადაირწევა ზღვის ტალღებში ოცნების გემი,
ღამეა მოკლე, ვერ ეტევა გრძნობები ჩვენი.
.
No comments:
Post a Comment